Geet Ganga

एकमात्र चिंतन आता एकची विचार
भाग्यपूर्ण होईल केव्हा हिंदूभूमि थोर
दुःख दैन्य जाऊनि विलया होउं दे समर्थ
जन्मभूमि माझी ध्यानींमनीं हाच मंत्र॥१॥

देशसेवेसाठी सर्व मी करीन
चित्त वित्त जीवन माझे सर्व हारवीन
प्राणपुष्प माझे माझ्या मातृभूमिकामी
जरी येई उपयोगाला कितिक होइ नामी॥२॥

मेघ जेवि जिवन सारे देइ या धरेला
जीवना समर्पून जाई तो परी लयाला
परार्थाय जीवन त्याचे तेवि हो मदीय
मायभूमिसाठी माझे सर्व काहि होय॥३॥

थोडि फार सेवा होवो या मदीय हाती
घडे जरी होइल मजला सौख्य जीवनांतीं
याच जन्मि याची डोळा मी तुला समर्थ
बघेन का नकळे कैसे असे दैव -तंत्र॥४॥

तुझे भाग्य पाहिन डोळां मायभूमि काय
मम प्राणज्योति आधी मालवेल काय
असो काहि होवो घेइन फिरुन अन्य जन्म
तुझी करुन सेवा जाइन होउनी सुधन्य॥५॥

जरी देह पडला माझा तरिहि मी फिरुन
इथे जन्म घेइन आई निश्चये करुन
पुनाःपुन्हा त्वत्सेवेचा सदानंद -मेवा
मला मिळो माते पुरवा हेतु देव -देवा॥६॥

पुष्प पर्ण तरु वेली वा शिलाखंड हीन
पशु प्राणि पक्षी कोणी सर्प मुंगि मीन
कोणताहि येवो मजला जन्म कर्म-योगे
दुःख नाहि त्याचे परि ते दुःख त्वद्वियोगे॥७॥

तुझ्या धुलिमाजी वाटे लोळणे सुखाचे
इथे पाये पावन फिरले रामजानकीचे
इथे नामघोषे फिरले संत ते अनंत
तुझ्या धूळीमधला झालो कीट तरि पसंत॥८॥

तुझी धूळ आई प्रेम लावितो स्व-भाळी।
इथे जन्मलो मी म्हणुनी प्रेम-नीर ढाळी
कितीकदा जातो आई ह्रदयि गहिवरुन
राहतो धुळीत पडूनी सश्रु सद्गदून॥९॥

तुझ्या धूलिपुढती मजला मोक्ष तुच्छ वाटे
तुझ्या धूळीमध्ये मजला मोक्ष नित्य भेटे
तुझी धूळ म्हणजे आई सर्व भाग्य माझे
तुझ्या धुळीसाठी आई झुगारीन राज्ये॥१०॥

जन्म जन्म आई तूझा ना वियोग व्हावा
कोणताहि जन्म मला ये तो इथेच यावा
सदा तुझ्या चरणापाशी आई मी असेन
स्वर्ग मोक्ष त्यापुढती मी तुच्छ ते गणीन॥११॥

तुझे पावन पावन आई तुझे पुण्य पाणी
तुझे निळे आकाश किती स्वच्छ रत्नखाणी
तुझे चंद्र तारे दिसती किति सुरम्य गोड
तुला नसे सार्या भुवनी खचित आई जोड॥१२॥

तुझे पाय सागर माते अहर्निश क्षाळी
तुझ्या शिरी शुभकर ठेवी शंभुचंद्रमौळी
तुझ्या रुप लावण्याला ना तुला जगात
तुझे चराचर ते अवघे स्तोत्र नित्य गात॥१३॥

तुझा थोर महिमा माते मंगले उदारे
तुझी किर्ति वर्णुनी धाले थोर थोर सारे
ऋषी वदे दुर्लभ आहे जन्म भारतात
देव तेहि जन्मुनि येथे आई धन्य होत॥१४॥

तुझे भाग्य न दिसे म्हणुनी विश्व खिन्न होई
तुझे भाग्य गेले म्हणुनी सृष्टी खिन्न होई
तुझी मुले परि का अजुनी उदासीन आई
त्वदुध्दारकार्यासाठी उठति का न भाई॥१५॥

दिगंतात वृध्दिंगत मी कीर्ति तव करीन
तुझी मूर्ती मधुरा दिव्या अंतरी धरीन
तझे नाम संतत ओठी गान गोड कंठी
तुझी प्रीति अतुला अचला साठवीन पोटी॥१६॥

ekamātra ciṁtana ātā ekacī vicāra
bhāgyapūrṇa hoīla kevhā hiṁdūbhūmi thora
duaḥkha dainya jāūni vilayā houṁ de samartha
janmabhūmi mājhī dhyānīṁmanīṁ hāca maṁtra ||1||

deśasevesāṭhī sarva mī karīna
citta vitta jīvana mājhe sarva hāravīna
prāṇapuṣpa mājhe mājhyā mātṛbhūmikāmī
jarī yeī upayogālā kitika hoi nāmī ||2||

megha jevi jivana sāre dei yā dharelā
jīvanā samarpūna jāī to parī layālā
parārthāya jīvana tyāce tevi ho madīya
māyabhūmisāṭhī mājhe sarva kāhi hoya ||3||

thoḍi phāra sevā hovo yā madīya hātī
ghaḍe jarī hoila majalā saukhya jīvanāṁtīṁ
yāca janmi yācī ḍoḻā mī tulā samartha
baghena kā nakaḻe kaise ase daiva -taṁtra ||4||

tujhe bhāgya pāhina ḍoḻāṁ māyabhūmi kāya
mama prāṇajyoti ādhī mālavela kāya
aso kāhi hovo gheina phiruna anya janma
tujhī karuna sevā jāina hounī sudhanya ||5||

jarī deha paḍalā mājhā tarihi mī phiruna
ithe janma gheina āī niścaye karuna
punāḥpunhā tvatsevecā sadānaṁda -mevā
malā miḻo māte puravā hetu deva -devā ||6||

puṣpa parṇa taru velī vā śilākhaṁḍa hīna
paśu prāṇi pakṣī koṇī sarpa muṁgi mīna
koṇatāhi yevo majalā janma karma-yoge
duaḥkha nāhi tyāce pari te duaḥkha tvadviyoge ||7||

tujhyā dhulimājī vāṭe loḻaṇe sukhāce
ithe pāye pāvana phirale rāmajānakīce
ithe nāmaghoṣe phirale saṁta te anaṁta
tujhyā dhūḻīmadhalā jhālo kīṭa tari pasaṁta ||8||

tujhī dhūḻa āī prema lāvito sva-bhāḻī|
ithe janmalo mī mhaṇunī prema-nīra ḍhāḻī
kitīkadā jāto āī hradayi gahivaruna
rāhato dhuḻīta paḍūnī saśru sadgadūna ||9||

tujhyā dhūlipuḍhatī majalā mokṣa tuccha vāṭe
tujhyā dhūḻīmadhye majalā mokṣa nitya bheṭe
tujhī dhūḻa mhaṇaje āī sarva bhāgya mājhe
tujhyā dhuḻīsāṭhī āī jhugārīna rājye ||10||

janma janma āī tūjhā nā viyoga vhāvā
koṇatāhi janma malā ye to itheca yāvā
sadā tujhyā caraṇāpāśī āī mī asena
svarga mokṣa tyāpuḍhatī mī tuccha te gaṇīna ||11||

tujhe pāvana pāvana āī tujhe puṇya pāṇī
tujhe niḻe ākāśa kitī svaccha ratnakhāṇī
tujhe caṁdra tāre disatī kiti suramya goḍa
tulā nase sāryā bhuvanī khacita āī joḍa ||12||

tujhe pāya sāgara māte aharniśa kṣāḻī
tujhyā śirī śubhakara ṭhevī śaṁbhucaṁdramauḻī
tujhyā rupa lāvaṇyālā nā tulā jagāta
tujhe carācara te avaghe stotra nitya gāta ||13||

tujhā thora mahimā māte maṁgale udāre
tujhī kirti varṇunī dhāle thora thora sāre
ṛṣī vade durlabha āhe janma bhāratāta
deva tehi janmuni yethe āī dhanya hota ||14 ||

tujhe bhāgya na dise mhaṇunī viśva khinna hoī
tujhe bhāgya gele mhaṇunī sṛṣṭī khinna hoī
tujhī mule pari kā ajunī udāsīna āī
tvadudhdārakāryāsāṭhī uṭhati kā na bhāī ||15||

digaṁtāta vṛdhdiṁgata mī kīrti tava karīna
tujhī mūrtī madhurā divyā aṁtarī dharīna
tajhe nāma saṁtata oṭhī gāna goḍa kaṁṭhī
tujhī prīti atulā acalā sāṭhavīna poṭī ||16||