Geet Ganga

तुझ्या पूजनी या मनाने रमावे
तुझ्या चिंतनी मी सदा मग्न व्हावे।
तुझे स्तोत्र आई मुखाने वदावे
यशोवर्धनी ह्या कुडीने झिजावे॥१॥

किरिटी तुझ्या शोभती पुष्परत्ने
तसे हार ते दिव्यही साजती गे।
नसो स्थान तेथे परी पादस्पर्शे
तुझ्या धन्य व्हावीच ही पाकळी गे॥२॥

तुझ्या पाद प्रक्षालनी पात्र व्हाया
स्वतीर्थे सरिता जया अर्पिती ह्या।
तया सागरी होउनी एक बिंदू
तुझ्या पादपद् माति माते धुवावे॥३॥

तुझ्या मंदिरी जो सदाही प्रकाशे
प्रकाशीं जयाच्या तुझी मुर्ति हासें
तया नित्य दीपातला स्नेहबिंदू
बनूनि तुझ्या मंदिरी मी जळावे॥४॥

यथासांग सर्वस्व अर्पून पुजा।
करावी तुझे व्हावया उतराई।
चिराशा मनाची असे हीच आई
तथास्तू वदे आशिषा शीघ्र देई॥५॥

tujhyā pūjanī yā manāne ramāve
tujhyā ciṁtanī mī sadā magna vhāve |
tujhe stotra āī mukhāne vadāve
yaśovardhanī hyā kuḍīne jhijāve ||1||

kiriṭī tujhyā śobhatī puṣparatne
tase hāra te divyahī sājatī ge |
naso sthāna tethe parī pādasparśe
tujhyā dhanya vhāvīca hī pākaḻī ge ||2||

tujhyā pāda prakṣālanī pātra vhāyā
svatīrthe saritā jayā arpitī hyā |
tayā sāgarī hounī eka biṁdū
tujhyā pādapad māti māte dhuvāve ||3||

tujhyā maṁdirī jo sadāhī prakāśe
prakāśīṁ jayācyā tujhī murti hāseṁ
tayā nitya dīpātalā snehabiṁdū
banūni tujhyā maṁdirī mī jaḻāve ||4||

yathāsāṁga sarvasva arpūna pujā |
karāvī tujhe vhāvayā utarāī |
cirāśā manācī ase hīca āī
tathāstū vade āaśiṣā śīghra deī ||5||